Historia w przestrzeni publicznej - Public History

Od roku akademickiego 2014/2015 w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego funkcjonuje nowy kierunek studiów: historia w przestrzeni publicznej (public history). Nabór trwa! (http://www.rekrutacja.uni.wroc.pl)

Ramowy program studiów>

Historia w przestrzeni publicznej (public history) to pierwsze w Polsce studia z tego obszaru. Na świecie funkcjonują od lat siedemdziesiątych XX wieku, szczególnie w USA, Kanadzie i Australii. Od lat dziewięćdziesiątych cieszą się coraz większym powodzeniem w Europie. Ostatnio przeżywają prawdziwy rozkwit. Public history stała się pełnoprawną subdyscypliną historii, która będzie reprezentowana na Międzynarodowym Kongresie Nauk Historycznych w Jinan w 2015 r., istnieją krajowe i międzynarodowe stowarzyszenia public history.

Kto może studiować? Nasza historia w przestrzeni publicznej (public history) skierowana jest do absolwentów wszelkich studiów licencjackich, nie tylko historycznych, a nawet nie tylko humanistycznych.

Kogo kształcimy? Osoby, które będą potrafiły umiejętnie pozyskiwać, kompetentnie pisywać, sprawnie przetwarzać i atrakcyjnie prezentować świadectwa przeszłości i wiedzę o nich. Ważnym elementem studiów będzie też refleksja nad tym, jak przeszłość funkcjonuje w teraźniejszości, jak jest kształtowana i jak funkcjonuje pamięć historyczna.

Czym public history różni się od „tradycyjnej” historii? Tradycyjna akademicka historia szuka odpowiedzi na pytania „jak było? skąd wiadomo, jak było?” Public history interesuje się zaś tym „co ludzie wiedzą o tym, co było? co mogą lub powinni wiedzieć?”. Tradycyjna historia koncentruje się na źródłach historycznych i ich interpretacji, zaś public history – na odbiorcach wiedzy o przeszłości i sposobach dotarcia do nich.

Czy po studiach z historii w przestrzeni publicznej (public history) znajdę pracę? Doświadczenie zagranicznych kolegów pokazuje, że absolwenci zawsze dobrze sobie radzili na rynku pracy, a często znajdowali zatrudnienie jeszcze przed uzyskaniem dyplomu. W USA był to jeden z kluczowych czynników sprzyjających rozwojowi tych studiów.

Jakie są potencjalne miejsca pracy absolwentów?

Wszelkie instytucje, zajmujące się historią w przestrzeni publicznej, a więc pozyskiwaniem, przechowywaniem, opracowywaniem i upowszechnianiem dziedzictwa przeszłości, a także refleksją na ten temat. W szczególności instytucje prowadzące działalność w obszarze:

• polityki historycznej: partie polityczne, samorządy, stowarzyszenia, instytucje państwowe;
• pozaszkolnej edukacji historycznej : domy kultury, biblioteki, instytucje samorządowe (takie jak Pamięć i Przyszłość), instytucje państwowe (takie jak IPN);
• styku historii i sztuki: muzea, skanseny, zespoły twórców (np. eksperci dla filmów, gier czy imprez o tematyce historycznej);
• styku historii i mediów: wydawnictwa, prasa, szczególnie tzw. nowe media, portale internetowe, kanały tematyczne (np. TVP Historia);
• archiwistyki i oral history: prywatni zleceniodawcy, instytucje samorządowe;
• współpracy międzynarodowej: instytucje europejskie.

Absolwent będzie mógł także kontynuować kształcenie w ramach studiów doktoranckich z dziedziny humanistyki.

Główne cechy programu studiów:

• kurs historii skoncentrowany wokół problemów z przeszłości, które do dziś wywołują kontrowersje, wokół których toczą się spory i debaty nie tylko wśród historyków, ale także w przestrzeni publicznej;
• zajęcia przygotowujące do różnych aspektów pracy zawodowej osoby popularyzującej wiedzę o przeszłości: pozyskiwanie relacji metodami oral history, dziennikarstwo historyczne i filmy historyczne, organizowanie imprez historycznych, także z użyciem nowych technologii, pozyskiwanie środków na takie przedsięwzięcia;
• pięć specjalizacji tematycznych; każdy student otrzyma sposobność zapoznania się ze specyfiką każdej ze specjalizacji podczas zajęć wprowadzających na pierwszym semestrze studiów, a następnie przez dwa kolejne semestry będzie pogłębiał 2-4 wybranych przez siebie specjalizacji, uczestnicząc w ich ramach – obok wykładów, konwersatoriów czy ćwiczeń – w zajęciach o charakterze projektu oraz w praktyce zawodowej w wybranej instytucji, zajmującej się historią w przestrzeni publicznej.

Specjalizacje tematyczne:

• archiwistyka cyfrowa
• edytorstwo
• popularyzacja
• pamięć i polityka historyczna
• interpretacje historii

Możliwości dla chętnych studentów:

• praktyki i staże (także płatne) w instytucjach zajmujących się public history;
• korzystanie z wymiany studenckiej w ramach programu Erasmus; Instytut Historyczny ma podpisane stosowne umowy z niemieckimi uczelniami prowadzącymi studia w zakresie public history;
• udział w spotkaniach naukowych, sympozjach, konferencjach z obszaru public history, europejskich i pozaeuropejskich.

Więcej o public history w czasopiśmie Klio: http://dx.doi.org/10.12775/KLIO.2015.027